یکی از شهروندان ساکن سی متری در گفتگو با خلخالیم گفت: ما از میزان هزینه کرد عمرانی شهرداری خلخال در سال جدید و به خصوص زیرسازی و آسفالت سی متری بعد از ۳۰ سال و خط کشی برای اولین بار، رنگ آمیزی جدول ها در این مسیر بعلاوه ایجاد روشنایی توسط اداره برق خبر نداریم ولی نیک می دانیم که هزینه بستن یک خورجین به پشت کامیون ها در مقابل آن همه کار عمرانی خوب قطره ای در دریاست. شاید برای راننده های کامیون غریبه ای که خاک این شهرستان را به گیلان می برند ریختن شیرآبه گند با بوی بد در مسیر شهر خلخال و آزار و اذیتی که اهالی منطقه می کشند مهم نباشد، آنها به خاک خریدن عادت کرده اند و عده ای در این شهر به خاک فروشی، ولی در تعجبم اداره ناظر و متولی این امر که اداره صمت می باشد یکبار هم که شده به پیام ما اهالی گوش نمی دهد و خود را در مقام متذکر و ناظر و بازرس نمی داند؟! و چرا واحد های ماسه شویی را مجاب به عدم بارگیری کامیون ها در صورت نبود خورجین و فروش ماسه با آب و ... و رعایت آنچه که احترام به حقوق شهروندی است نمی کند؟! 

این شهروند افزود: شاید شهرداری و شورای شهر با این همه هزینه کرد عمرانی که صد البته با پول همین اهالی شهر خلخال هزینه شده است دوست ندارند از زحمات خود حفاظت کنند! و دوست دارند هر سال میلیاردها تومان صرف روکش آسفالت و خط کشی کنند، حتی الامکان دلتان به حال آن پاکبان هایی بسوزد که در کنار نظافت عمومی شهر و مدیریت زباله ها باید جور خاک فروشان را نیز بکشند.
 
در پایان، این شهروند خاطرنشان کرد: بیایید کمی منصف باشیم و از راننده هایی که به حقوق شهروندی و به شهر و دیار خود احترام می گذارند و دوست دارند شهرشان مثل خانه شان تمیز باشد و پشت کامیون ها خورجین می بندند و با دیدن همکار خود در لاین مخالف و سر صبحی بوق کامیون خود را به صدا در نمی آورند نیز تشکر کنیم تا اگر از این مطلب کسی قرار است ناراحت شود همان کسی باشد که خانه اش نیز مثل آثاری از لجن و گل و لای ریخته شده پشت سرش در سی متری باشد.

لینک کوتاه: khalkhalim.com/a37d4